Polskie tańce ludowew repertuarze ZPiT Ziemi BolesławieckiejZPiT Ziemi Bolesławieckiej koncertuje z poniżej wymienionymi polskimi tańcami ludowymi.
Zazwyczaj występuje w składzie 12-osobowym (6 par), które prezentują długie układy taneczne. Możliwe są również pokazy tańców narodowych w formie towarzyskiej. Nasze układy okraszone są lokalnymi przyśpiewkami śpiewanymi przez tancerzy. |
TAŃCE NARODOWE
OberekPolski taniec ludowy, o żywym tempie i skocznej melodii w rytmie nieparzystym; popularny na wsi w wielu regionach Polski, szczególnie lubiany na Mazowszu i Radomszczyźnie. W swoim naturalnym kontekście (zabawy, wesela) zaczął zanikać w II połowie XX wieku. Oberek dopiero przy końcu XIX wieku stał się tańcem różnych warstw społecznych, chociaż pierwsze wzmianki o „obertasie” pochodzą z wieku XVII. Jego bardzo szeroki zasięg w kraju sprawił, że nie dawano mu nazwy pochodzącej od regionu, jak w przypadku krakowiaka, mazura, kujawiaka. Oberek to taniec o metrum trójdzielnym, najczęściej 3/8. Polega na szybkich obrotach par tańczących w miejscu lub wirujących w przestrzeni krokiem okrąglaka, mazurka.
|
KujawiakJest to taniec narodowy wywodzący się z ludowych tańców weselnych z regionu Kujaw. Ludowe nazwy tego tańca, to śpiący i kolebany. Nastrojowa, liryczna melodia w metrum trójdzielnym nadaje mu zalotny charakter. Kroki taneczne oparte są głównie na łagodnym chodzie i obrotach, tylko muzyczne akcenty podkreślane są przez mocniejsze przytupywania. Podstawowym krokiem w kujawiaku jest trójkrok chodzony (w jednym takcie wykonuje się trzy kroki taneczne). Polega on na chodzie w rytmie ćwierćnut na lekko ugiętych nogach. Jest tańcem spokojnym. Liczymy do 3, metrum 3/4
|
KrakowiakWywodzi się z regionu krakowskiego, tańczony w żywym tempie, w takcie 2/4. Jest to jedyny polski taniec narodowy, który nie jest tańczony w takcie 3/4. Początkowo, taniec ten był tańczony jedynie przez lud wiejski. Z czasem jednak stał się tak popularny, że trafił nie tylko do bogatych domów mieszczańskich i na dwory szlacheckie, ale również rozprzestrzenił się na całą Polskę. W tej formie krakowiak pojawił się w XVIII wieku i oznaczał dwumiarowe tańce krakowskie. Z czasem taniec ten upowszechnił się, przenikając do muzyki symfonicznej i scenicznej. Nieodzowną częścią tańca są kolorowe stroje krakowskie, dodające mu piękna, uroku i świetności. W muzyce ludowej krakowiak zwykle rozpoczyna się przyśpiewką.
|
MazurPolski taniec narodowy w żywym tempie i metrum 3/4 lub 3/8. Nazwa tańca prawdopodobnie pochodzi z Mazowsza, w którym od dawna na wsi tańczono na wiejskich zabawach mazurki. Taniec ten łączy podobieństwo z mazurkiem i oberkiem (w szybszym tempie) i kujawiakiem (powolnym). Charakteryzuje się on tendencją do akcentowania drugiej i trzeciej części taktu. Jest wesołym, dynamicznym tańcem, który często tańczony był na szlacheckich dworach. Popularność mazura wśród tańców salonowych przypada na wiek XIX. Znany i tańczony był w całej Europie.
|
TAŃCE REGIONALNE
Mazowsze |
Lublin |